امروزه تعداد زیادی از روش‌های چابک برای انتخاب وجود دارند. اگر در مدیریت پروژه تازه کار هستید، ممکن است استفاده از همه‌ی آنها برای شما سخت باشد. شاید بدانید که اسکرام یکی از رایج‌ترین رویکردهای مدیریت پروژه چابک است، اما دقیقاً چیست؟
اسکرام (Scrum) روشی برای مدیریت پروژه‌های پیچیده‌ای است که مستلزم سازگاری با تغییرات دامنه یا نیازهای جدید می‌باشند. تیم‌های اسکرام با تأکید بر بهره‌وری، تمرکز و همکاری می‌توانند محصولاتی با کیفیت بالا را به سرعت ساخته، به طوری که به راحتی با تغییرات سازگار شوند. کنجکاو هستید که چگونه همه این کارها را انجام می‌دهد؟ در ادامه اصول اساسی را برای شما شرح خواهیم داد.
فرآیند کار اسکرام
هنگامی که مشتری با نیاز خاصی به اسکرام مراجعه میکند، محصول نهایی به بخش‌های جداگانه تقسیم می‌شود. اسکرام سابقا برای پروژه‌های نرم افزاری مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما امروزه برای هر پروژه‌ای که شامل چندین مرحله و قطعه است، کاربرد دارد. روش کار اینگونه است:
مراحل انجام پروژه با توجه به اولویت‌بندی به یک سری بازه‌های زمانی کوتاه به نام اسپرینت شکسته می‌شوند. تیم‌ها می‌توانند طول اسپرینت خود را تعیین کنند، به شرط آنکه کمتر از چهار هفته باشد (یک تا دو هفته معمول است). در پایان هر اسپرینت گزارش پیشرفت کار را ارائه می‌شود. شفافیت یک اصل اساسی در اسکرام است، بنابراین تیم‌ها و ذینفعان نتایج هر اسپرینت را با هم مرور می‌کنند. این کار اطمینان می‌دهد که همه اولویت‌ها و محصولات قابل ارائه در یک صفحه هستند و می‌توان بلافاصله هرگونه تنظیم را انجام داد.
تیم‌ها از طریق استندآپ‌های روزانه شفافیت داخلی را افزایش می‌دهند. در طی این جلسات کوتاه مدت، هر یک از اعضا گزارش می‌دهد که دیروز چه نتیجه‌ای کسب کرده است و قصد دارد چه چیزی در روز پیش‌رو انجام دهد. همچنین موانع و مشکلات را گزارش می‌دهند.
نقش‌های اسکرام
سه نقش اصلی در اسکرام وجود دارد: مالک محصول ، مدیر اسکرام و تیم توسعه.
صاحب محصول: صاحبان محصول، منافع مشتری را مشخص میکند. وی تصمیم می‌گیرد که تیم توسعه در مورد چه چیزی کار کند. بنابراین تلاش‌های تیم روی کارهای با اولویت بالا متمرکز می‌شود که بیشترین ارزش را دارند. صاحب محصول باید همیشه در دسترس باشد تا تیم توسعه‌دهنده را راهنمایی کند، البته باید توجه داشت که صاحبان محصول مدیر تیم نیستند و تیم‌های اسکرام خود سازماندهی می‌شوند.
اسکرام مستر: اولین هدف اسکرام مستر، کمک به خودکفایی تیم توسعه‌دهنده است. مدیر اسکرام یا همان مستر، موانع پیشرفت تیم را رهگیری و برطرف میکند. وی به عنوان یک واسطه بین تیم و سایر نیروهای بیرونی که ممکن است در بهره‌وری تأثیر داشته باشند، عمل میکند. او جلسات استندآپ روزانه را هدایت میکند، بنابراین در حالی که مالک محصول، مسئول آنچه که تیم تولید میکند است، اسکرام مستر بر نحوه کار نظارت میکند.
تیم توسعه: تیم‌های توسعه‌دهنده از اعضای اصلی تشکیل شده‌اند، بنابراین گروه از تمام مهارت‌های لازم برای ارائه محصول نهایی برخوردار هستند. این تیم همزمان فقط روی یک پروژه تمرکز دارد. اعضا چند کار را باهم انجام نمی‌دهند و تلاش خود را بین چندین پروژه تقسیم نمی‌کنند. هنگامی که صاحب محصول لیستی مرتب از آنچه که باید انجام شود را در اختیار آنها قرار می‌دهد، تیم توسعه تصمیم می‌گیرد که چه مقدار از کار را می‌تواند در یک اسپرینت تکمیل کند و بر اساس آن برنامه‌ریزی میکند.
ارزش‌های اصلی
اسکرام به عنوان یک رویکرد از روش‌های چابک، چک لیستی از ارزش‌های چابک را به اشتراک می‌گذارد. همچنین دستورالعمل‌های خاص خود را نیز دارد. پنج قانون طلایی در اسکرام وجود دارد:
- پذیرا بودن: اسکرام، همکاری را مؤثرترین راه برای ایجاد بهترین محصول می‌داند. بنابراین کار گروهی و شفافیت‌سازی بسیار ضروری است. اعضای تیم اسکرام به جای اینکه با اضطراب مشکلات را کمرنگ کنند، در مورد پیشرفت خود و هرگونه مانع با اعضای گروه و مدیران صحبت می‌کنند تا به راه‌حلی مناسب برسند.
- تمرکز: با اسکرام، انجام همزمان چند کار وجود ندارد. از آنجا که بهره‌وری مهم است، از انجام چندین پروژه باهم یا هدایت مجدد اعضای تیم در اواسط اسپرینت با تغییر اولویت‌ها، تا حد زیادی جلوگیری می‌شود. در عوض، تیم‌ها با بیشترین شتاب، بهترین کیفیت را ارائه می‌دهند.
- شجاعت: تیم‌ها باید سرسختانه متعهد به انجام کار بلند پروازانه اما قابل دستیابی برای هر اسپرینت باشند. همچنین مدیران اسکرام باید بتوانند در صورت لزوم در مقابل ذینفعان بایستند. صاحب محصول نیز باید تیم توسعه را با اقتدار راهنمایی کند.
- تعهد: هر اسپرینت خود یک تعهد است و تیم‌ها باید در مورد آنچه که قرار است به انجام برسانند توافق کنند و به آن پایبند باشند. فهرستی از معیارها برای تعیین اینکه آیا یک محصول یا دستاورد واقعا تمام شده است، وجود دارد و این نه تنها کاملاً عملی است بلکه استانداردهای تیم را برای کیفیت بهتر را برآورده میکند.
- احترام: در همکاری واقعی، نقش‌ها و مسئولیت‌ها شفاف است. صرف نظر از شرح وظایف، سابقه کار یا وضعیت به هر یک از اعضای تیم به یک اندازه احترام گذاشته می‌شود. تیم توسعه باید به اختیار مالک محصول در تصمیم‌گیری در مورد کار تیم احترام بگذارد. همچنین مالک محصول باید به نیاز تیم احترام بگذارد و فرآیندهای کاری را برای آنها بهتر انجام دهد.
